Monday, 29 October 2012

तुझ्यात माझं जगताना...


किती वेदना होतायेत ना..
मीही तडफडतोय..
अगदी तुझ्या इतकाच
लांब राहणं किती अवघड असतं ना
असं डोळ्यांसमोर असताना...
आणि टीचभर हसणंही जड जातं मग
काळीज असं खचताना..,,
आपलं ते हातचंच असतं
कळायचं ते.. माझ्याशी तुझं वागताना
आणि मग मीही मन मोडायचो नाही
तुला फुलात असं जपताना..

किती जपलं ग मी
जाणवलं का तुला..
मागे वळून तरी पहायचंस..
कळलं असतं तुला..
माझी एकट्याचीच झालेली दमछाक......
तुझी गाडी मस्त कलंदर
कुणाची लगाम नसलेली,,,
आणि माझी मागून ससेहोलपट
सारं सुखात टिपण्याची...

तसं एवढंही काही वाईट न्हवतं
निभावून नेता आलं असतं
जुळवून घेता आलं असतं..
पण यावेळी मीच हात आवरला..
म्हटलं बघावी तुझी गोडी
माझ्यातली.. या नात्यातली
पण काय झालं.. कुठे फसगत झाली
काहीच कळलं नाही...
की मीच वेडा होतो
तुझ्या हातचा बाहुला होतो..
माझं स्थानच मला उमगेना..
पहिला ते आजचा दिवस
माझी चूकच मला समजेना ..
माझं जग आता कोसळत चाललंय...
तुझ्यासाठी बांधलेलं ..
आजवरचं प्रेम निखळत चाललंय..
दोघांसाठी सांधलेलं ..
आणि एवढं सगळं होताना
सगळं आपल्या हातानेच पाडताना..
जे घाव होतायेत .. न भरुन येणारे वाटतात
नाही.. आता परत येणार नाही
आणि तु ही येणार नाहीस
तेवढा विश्वास आहे मला
तुझ्या पाषाण हृदयावर..
तुझ्यावाचून आता राहावं लागेल
या रखरखत्या उन्हात..
चालेल..! पण तुझ्या सावलीत पुन्हा येणे.. नाही.. नाहीच....

- रोहित

No comments:

Post a Comment